نگاه کودکی

تا حالا شده یه چیزی رو ببینی بعد احساس کنی طوری که باید اون رو ببینی ,نمی بینی؟

شده یک دفعه متوجه بشی که مثل کودکی هات داری دنیا رو می بینی؟
اصلا یادته اون موقع اطرافت رو چطور می دیدی؟!

گاهی اوقات منظره هایی رو که در کودکی بارها دیدم دوباره می بینم احساس خاصی بهم دست میده احساس می کنم که دارم مثل بچگی هام نگاه می کنم.احساس می کنم که شدم یه بچه کوچولو.

خیلی این احساس واسم قشنگه.

نمیدونم شاید الان که نگاه می کنم خیلی چیزا رو اون طوری که باید نمی بینم اون قدر دیگه به گنجشک ها ,به آسمون , ابر ها و...توجه ندارم.

نگاه یه بچه کوچیک به درخت ,دوچرخه , پروانه,ابر توی آسمون و خیلی چیزای دیگه,خیلی با نگاه یه آدم بزرگ فرق می کنه این نگاه خیلی لذت بخشه طوری که دوست ندارم از روی اون منظره چشم هامو بردارم که مبادا نگاهم به اطرافم دوباره عوض شه.

ولی دریغا که همچین چیزی نمی شه.

                                    و

ای کاش کودک می ماندم.

اینم چند تا عکس از نگاههای کودکانه . برای دیدن عکسها به ادامه مطلب برید.....